En of we geluk hadden... 's morgens lachte een stralende zon ons toe.
We fietsten gezwind van op onze berg richting speelbos. Een mooie weg doorheen het Kortrijkse platteland met maïsvelden, koeien en paarden.
Tijdens de voormiddag deden we met onze groep allerlei sporten. In de namiddag verdienden we dikke duimen bij het estafetten.
Als beloning kregen we een sportkoffer vol leuk, nieuw materiaal. De koffer zit nog niet helemaal vol. Maar als we nu kunnen aantonen dat we heel goed voor dit materiaal kunnen zorgen, dan komen er nieuwe dingen bij... We doen ons uiterste best!
 |
| Luka baant zich een wiebelige weg naar de overkant. |
 |
| "Als Luka dat kan, kan ik het ook," zegt Tilde. |
 |
| haast je of ik val.... |
 |
| yo, dudes! |
 |
| groten en kleinen klimmen... |
 |
| It's me, Rayan! |
 |
| Wafa is één van de betere klimmers van de streek.... |
 |
| "Da's dan wel buiten mij gerekend," denkt Bilal. |
 |
| De grootsten helpen de kleinsten... |
 |
| even chillen... |
 |
| op de takkenkrokodil en ze beet niet in hun bil! |
 |
| Kubben? Piece of cake... |
 |
| juf Ikram |
 |
| Maury, jouw beurt! |
 |
| Ik zal die blokken hier eens omsmijten zie! |
 |
| ik smijt ze ook allemaal om! |
 |
| één, twee ... hup |
 |
| juf Jinne |
 |
| Wij gaan hier winnen! |
 |
| Moet ik eens tonen hoe dat moet? |
 |
| Zeg, we gaan hier niet de ganse voormiddag wachten hé! |
 |
| Wacht ... en nu mag je gooien. |
 |
| oeoeoeoe.... bijna! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten